Η Τζούλια Κλόκνερ έχασε την ψυχραιμία της σε ένα ζήτημα

t-online

,

Ντέιβιντ Χάιζιγκ

Ενημερώθηκε στις 07.06.2018

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά.

Οι Jan Fleischhauer, Bettina Gaus, Sandra Maischberger, Julia Klöckner, Haluk Yildiz και Necla Kelek (l-r) συζητούν για το Ισλάμ. (Πηγή: WDR/Max Kohr)

Με την τηλεοπτική ταινία «Υποταγή», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μισέλ Ουελμπέκ, το Das Erste αναζωπύρωσε για άλλη μια φορά τη συζήτηση για το Ισλάμ το βράδυ της Τετάρτης. Η έντονη συζήτηση συνεχίστηκε με την ομιλία της Σάντρα Μάισμπεργκερ.

Οι καλεσμένοι

• Julia Klöckner (CDU), Αναπληρώτρια Ομοσπονδιακή Πρόεδρος
• Μπετίνα Γκάους, Δημοσιογράφος
• Νετζλά Κέλεκ, Συγγραφέας
• Χαλούκ Γιλντίζ, πρόεδρος του κόμματος BIG
• Γιαν Φλάισχαουερ, δημοσιογράφος

Τα μέτωπα

Το σημείο εκκίνησης της ομιλίας ήταν —όπως το αποκάλεσε ο Μάισμπεργκερ— το «ανησυχητικό όραμα» του Ουελμπέκ για μια δυτική κοινωνία που σταδιακά εξισλαμίζεται από έναν μουσουλμάνο πρόεδρο. Ο Μάισμπεργκερ έθεσε το αρχικό ερώτημα για το κατά πόσον αυτή η μυθοπλασία θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα στη Γερμανία. «Δεν φοβάμαι τον εξισλαμισμό στη Γερμανία», τόνισε ο Κλέκνερ. Οι φονταμενταλιστικές τάσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν με επίκεντρο την ενσωμάτωση. Ούτε ο φόβος της παρακμής της χριστιανικής Δύσης ούτε το ρόπαλο της ισλαμοφοβίας ταιριάζουν σε αυτό.

Ωστόσο, η πολιτικός του CDU έθεσε μια κόκκινη γραμμή: Η αποδοχή μιας μισαλλόδοξης εικόνας των γυναικών με σεβασμό στην πολιτισμική ποικιλομορφία είναι άγνοια. Για αυτό, έλαβε χειροκροτήματα από τη Necla Kelek. Η κριτικός του Ισλάμ τόνισε ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία υποδούλωσης των γυναικών. Το έδρανο των δημοσιογράφων, που βρίσκεται στα αριστερά του στούντιο από την οπτική γωνία του κοινού, με την Bettina Gaus και τον Jan Fleischhauer, έπαιξε έναν πιο διαμεσολαβητικό ρόλο.

Τα κακά σχολεία δεν φταίνε οι Μουσουλμάνοι

Ο Φλάισαουερ καθησύχασε το κοινό λέγοντας ότι δεν βλέπει κανέναν υφέρποντα εξισλαμισμό στη Γερμανία. Ο φόβος σε τμήματα της κοινωνίας προκλήθηκε από τη μείωση του ενδιαφέροντος για τον Χριστιανισμό. Οι άνθρωποι απλώς εξεπλάγησαν που οι Μουσουλμάνοι «εξακολουθούν να πιστεύουν σε κάτι». Ο Γκάους είπε ότι οποιαδήποτε συζήτηση για την κοσμοθεωρία και τη θρησκεία θα μπορούσε να δημιουργήσει φόβο και τρόμο. Δεν πρέπει να καταδικάζουμε το Ισλάμ σε όλους τους τομείς. Νέο κείμενο

από το Focus

Το βράδυ της Τετάρτης, η εκπομπή «Maischberger» ασχολήθηκε για άλλη μια φορά με το θέμα του Ισλάμ. Ένας ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος καλεσμένος ήταν ο Haluk Yildiz, επικεφαλής του κόμματος Συμμαχία για την Καινοτομία και τη Δικαιοσύνη. Συγκρούστηκε βίαια με την Julia Klöckner όταν δικαιολόγησε την άρνηση των ιμάμηδων να σφίξουν τα χέρια με γυναίκες.

Το θέμα προμηνυόταν εκρηκτικό: «Η συζήτηση για το Ισλάμ: Πού τελειώνει η ανοχή;» ρώτησε την Τετάρτη η Σάντρα Μάισμπεργκερ. Μεταξύ των καλεσμένων ήταν η αντιπρόεδρος του CDU, Τζούλια Κλέκνερ, και ο Χαλούκ Γιλντίζ, πρόεδρος του μεταναστευτικού κόμματος BIG. Οι δηλώσεις του Γιλντίζ έγιναν ιδιαίτερα έντονες. Είπε: «Στο Ισλάμ, θεωρείται ασέβεια για έναν άνδρα να σφίξει το χέρι μιας γυναίκας». Ένας ιμάμης αρνήθηκε κάποτε να σφίξει το χέρι της Τζούλια Κλέκνερ. Ο Γιλντίζ το δικαιολόγησε λέγοντας ότι «αυτό συχνά ακυρώνει το τελετουργικό λουτρό για την επόμενη προσευχή». Αυτά τα λόγια εξόργισαν την Κλέκνερ.

Στην πραγματικότητα, ένα πολύ συγκεκριμένο στερεότυπο φύλου κρύβεται πίσω από αυτό, και αυτό είναι ασυμβίβαστο με τον Βασικό Νόμο, συνέχισε ο Klöckner. Ο Haluk Yildiz είναι ο ομοσπονδιακός πρόεδρος του μικρού κόμματος «Συμμαχία για την Καινοτομία και τη Δικαιοσύνη». Το κόμμα έχει δεσμευτεί για τις ίσες ευκαιρίες και την ένταξη των μεταναστών «διατηρώντας παράλληλα τη δική του διαφορετική ταυτότητα», όπως αναφέρεται στο προεκλογικό του πρόγραμμα. Το κόμμα BIG λέγεται ότι είναι κοντά στο AKP του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Nevzat Yalcintas, ένας από τους ιδρυτές του AKP, εμφανίστηκε σε μια προεκλογική εκδήλωση του BIG και έκανε προεκλογική εκστρατεία για ψήφους.

Ήθελαν οι συντάκτες να αποτρέψουν μια καταιγίδα;

7 Ιουνίου 2018, 2:20 π.μ. Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Το επεισόδιο αρχικά έπρεπε να έχει τον τίτλο «Είμαστε υπερβολικά ανεκτικοί απέναντι στο Ισλάμ;» Όποιος πιστεύει ότι οι συντάκτες προσπαθούσαν να αποτρέψουν μια επικείμενη καταιγίδα κακοκαιρίας είναι απατεώνας. Ας είμαστε σαφείς: Και τα δύο θέματα - πρόσφυγες στην εκπομπή του Πλάσμπεργκ και Ισλάμ στην εκπομπή του Μάισμπεργκ - αξίζει να συζητηθούν. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις, η θεματική εστίαση ήδη υποδήλωνε πώς θα εξελισσόταν η συζήτηση. «Στην περίπτωση των τίτλων των εκπομπών, η αλυσίδα των συνειρμών είναι: πρόσφυγες, αδυναμία ένταξης, ανασφάλεια», εξηγεί ο πολιτικός και επικοινωνιακός σύμβουλος Γιοχάνες Χίλγιε τον λεγόμενο μηχανισμό πλαισίωσης, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον Πλάσμπεργκ.

Λίγη περισσότερη ευαισθησία στο τρέχον κλίμα θα είχε κάνει καλό στους διοργανωτές του Maischberger. Η προσέγγισή τους ήταν στην καλύτερη περίπτωση απερίσκεπτη και στη χειρότερη προκλητική μεθοδικά. Ακολούθησαν αμέσως σκληρές επικρίσεις και κακία στο διαδίκτυο - παρά, ή ίσως ακριβώς εξαιτίας, της ελαφράς άμβλυνσης των τόνων του τίτλου την τελευταία στιγμή.

Άλλωστε, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: Πόσο πραγματικός είναι ο φόβος μας για το Ισλάμ; Ή: Είναι υπερβολικός αυτός ο φόβος; Ίσως ακόμη και: Πόσο υπερβολικός είναι ο φόβος μας; Με μερικά απλά γλωσσικά κόλπα, θα μπορούσε εύκολα να είχε γίνει μια εντελώς διαφορετική παράσταση. Αλλά η υπόθεση ήταν εξαρχής η εξής: Ισλάμ και Γερμανία - έχουμε πρόβλημα.

Ο ιμάμης που δεν ήθελε να σφίξει το χέρι του Κλόκνερ

Η συζήτηση ήταν εξίσου προκλητική και ασυμβίβαστη. Η Κλέκνερ υπερασπίστηκε σθεναρά τα δικαιώματα των γυναικών («Αυτό είναι ένα ωμό στερεότυπο φύλου») και απέρριψε κάθε κατανόηση της ισλαμικής θρησκείας. Στην τουρκικής καταγωγής κοινωνιολόγο Νετζλά Κελέκ, βρήκε μια ομοϊδεάτισσα επικριτή του Ισλάμ («Το Ισλάμ είναι μια κυρίαρχη θρησκεία»). Και οι δύο συγκρούστηκαν τόσο έντονα με τον Χαλούκ Γιλντίζ, ηγέτη του μεταναστευτικού κόμματος BIG, που η Μάισμπεργκερ δυσκολεύτηκε να συμφιλιώσει τους συμμετέχοντες.

Ήταν καλό που η Μπετίνα Γκάους ήταν στην ομάδα. Η δημοσιογράφος της Taz είχε παρέμβει σε σύντομο χρονικό διάστημα για την ηγέτιδα του Βαυαρικού SPD, Νατάσα Κόχνεν - ήταν το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να είχε συμβεί στον Μάισμπεργκερ και την εκπομπή. Θεώρησε όλο αυτό μια «περιττή, συμβολικά φορτισμένη συζήτηση», είπε, καθώς η συζήτηση συνεχιζόταν εκτενώς για το πόσο κατακριτέο ήταν το γεγονός ότι ένας ιμάμης αρνήθηκε να σφίξει το χέρι του μέλους του CDU, Κλέκνερ. Όταν ορισμένα σημεία χρησιμεύουν ως σύμβολα και τροφοδοτούν την δυσπιστία, εκεί ξεκινά η ισλαμοφοβία, είπε ο Γκάους. Είναι επικίνδυνο όταν απάνθρωπες πρακτικές που υπάρχουν και σε άλλους πολιτιστικούς και θρησκευτικούς κύκλους ανάγονται στο Ισλάμ, όπως η περιτομή νεαρών κοριτσιών και γυναικών.

Συχνά, όταν το πάνελ χανόταν σε συζητήσεις για λεπτομέρειες, η Γκάους τόνιζε ότι ήθελε περισσότερο ρεαλισμό. Ειδικά σε σύγκριση με τον συνάδελφό της δημοσιογράφο Γιαν Φλάισχαουερ από το Der Spiegel, η Γκάους προσέφερε κατανοητά επιχειρήματα – και ηρέμησε την έντονη συζήτηση. Δυστυχώς, ο Γκάους από μόνος του δεν μπορούσε να σώσει την εκπομπή.

Οι εκπομπές τύπου talk show δεν χρειάζονται καν το AfD για να τροφοδοτήσουν προκαταλήψεις και ψευδείς σχολές σκέψης. Άλλωστε, είναι απόλυτα ικανές να χαλάσουν τον τρόπο με τον οποίο συζητούνται και συζητούνται τα θέματα. «Μερικές φορές μου φαίνεται ότι υπάρχουν περισσότεροι ειδικοί στο Ισλάμ παρά Μουσουλμάνοι», παραπονέθηκε σε κάποιο σημείο η Yıldız του BIG. Τι ήταν αυτό και το να είσαι ξανά κοντά στην πραγματικότητα;